प्रवास..

प्रवास...

नाते असले म्हणून काय झाले

त्याला एक्सपायर डेट असतेच

कुठे ना कुठे...कधी ना कधी

ते नक्की संपणार असतेच..

कितीही ओंजळ धरा

जे विझायचे ते विझतेच

ज्याला जायचेच असते ना

ते कधी ना कधी जातेच

जे कधीच ना होते आपले

फक्त आपलेपणाचा भास

निसटून गेलेल्या क्षणांचा

मग लागून बसतो ध्यास

आरंभा सोबत अंताचाही

प्रवास चालू  निरंतर

म्हणूनच पडत जाते

नात्यामध्ये सतत अंतर

डोळे भरून आले तर

पापण्या फक्त मिटाव्यात

मनातल्या ओल्या भावना

मनातच  असू द्याव्यात

समजून जावे आपल्याला

कसले आणि किती मोल

बीजच नाही जिथे जराही

तिथे काय असून ओल ?

कठोर असला कितीही

 तरीअनुभव हाच गुरू

मागच्या पानावरून पुढे

प्रवास मात्र रहातो सुरू

~© प्रशांत 8600583846

सोशल मीडिया सोसत नाही...

सोशल मीडिया सोसत नाही...

फेसबुक, व्हाटस अप,इन्स्टा सारख्या सोशल मीडिया मुळे आपण दांभिक होत आहोत असे वाटत नाही का??

    जसे आपण आहोत तसे न दिसता, जसे दिसायला हवे तसे दाखवतो आहोत.  सेल्फी काढताना लोकांचे निरीक्षण करा , लोक आधी मोबाईल सेट करतात ,मग स्वतःला सेट करतात, मग स्वतःच्या चेहऱ्यावर छानशी स्माईल आणतात..क्लिक करतात आणि मग सगळे परत जाग्यावर येते..

     जगातील सर्वात सुखी,आनंदी माणूस आहे हे दाखवण्याच्या ट्रेंड आहे.हे क्लिक पुरती स्माईल  दाखवण्याची सवय पुढे अधिक झिरपत जाते ..मग मनात काही भावना असो वा नसो त्याची प्रतिके पोस्ट केली की झाले.. त्याचेच एक कर्मकांड होऊन बसले आहे. 

     मला कधी कधी प्रश्न पडतो ..नियमित gm आणि gn करणारी माणसे इतरवेळी का बोलत नाहीत? सकाळी उठले ..मोबाईल घेतला की धाड धाड gm चे मेसेज टाकणे हा सवयीचा भाग झाला असेल का यांच्या की मनाचे कंडिशनिंग तसे झाले असेल?

    अगदी वाढदिवसाचे मेसेज पण तसेच कोरडे असावेत..वास्तविक आपले अगदी क्लोज असलेल्या लोंकांच्या वाढदिवसाबद्दल आपल्याला कौतुक असते किंवा आपल्या जवळचे कोणी गेले तर आपण नक्कीच दुःखी होतो पण इतरवेळी जगात कोणी वाढले काय किंवा कमी झाले काय आपल्याला त्याचे देणेघेणे नसण्याची शक्यता कमीच ..

     सण आले टाक फोटो,वाढदिवस झाला टाक फोटो,गाडी घेतली टाक फोटो,घर घेतले टाक फोटो...हे ठीक आहे पण आज काय खाल्ले त्याचे फोटो,कुठे चाललात त्याचे फोटो, दर वाराच्या स्पेशल देवाचे फोटो, जिममधले फोटो, किती बारीक झालात त्याचे फोटो, सकाळीच मॉर्निंग गुड असल्याचा निर्वाळा आणि रात्री गुड असेल याचा दिलासा ..बाळाला नाक दाबून  औषध पाजावे तसे रोज पाजलेले उपदेशाचे डोस यामुळे आपणच रिकामटेकडे आहोत अस वाटायला लागतं...लोकांचं काय काय चालू असत...सगळीकडे आनंदी आनंद गडे आणि आपल्याच आयुष्यावर दुःखाची शोककळा पसरलीय अस वाटून राहील तर नवल ते काय??

- प्रशांत शेलटकर

  8600583846

समाप्त..

सगळे आनंद संपले आहेत..

जवळचे लांब गेलेले आहेत

कधी काळी जवळ असलेले

आज अनोळखी झाले आहेत

एखाद्याला जीव लावला की

असच होणार असतं

एक ना एक दिवस मनातून

ते उतरणार असत

म्हणून कोणावर कधी

प्रेम करू नये

स्वतःपेक्षा दुसऱ्याला

जीव कधी लावू नये

एक निमित्त हवं असत

नाती सारी तोडण्यासाठी

एक फुंकर पुरेशी असते

पणती तेवती विझवण्यासाठी

जे केलंस आजवर

त्या बद्दल खरंच आभार

आता तूला होणार नाही

माझ्या आठवणींचा भार

पाहिल्यांदाच मी हरलो आहे

कोणाला समजवताना

रडतोच माणूस ग

अपराध काही नसताना

डोळे भरून येतात

तुला अलविदा म्हणताना

काळजाचे होते पाणी

तुझ्याशी जुदा होताना

आता कोणाच्या मनात जागा

परत कधी करायची नाही

आणि अपमान होऊन 

परत मनातून उतरायचं नाही

..कडून...कडे...

".....कडून....कडे.."

अखेर हद्द पार करून

तुझ्या तप्त श्वासांशी

 माझ्या अधीऱ्या श्वासांचा

थरथरता मेळ साधत...

मान किंचित तिरपी करून

अखेर मी ते घेतलेच..

मी घेतले ? की तू दिले?

याची उत्तरे शोधत

तुझ्या मखमली ओठांची 

मखमल टीपत,

थोडे धीट होत

थोडे संकोचत

अखेर मी ते घेतलेच

ते घेतले तेव्हा..

पेशींची फुलपाखरे झाली

शरीराची सतार झाली

मिटल्या पापण्यात तुझ्या

मिलनाची आस दिसली

तू प्रतिआक्रमण केलेस

अन मी सरेंडर झालो..

हवा हवासा पराभव

हव्या हव्याशा जखमा

हरण्यात पण किती असतेना

हवी हवीशी मज्जा..

हे अलवार क्षण..

हे जीवा शिवाचे ऐक्य

अनेक आरोह अवरोहातून

हे असे समेवर येणे..

अरेच्चा ही तर शिवोsहं अवस्था

ओशो म्हणाला होता ना

तीच ही समाधी...

तीच ही मुक्ती..

क्षणभराची का होईना

ही मुक्तीच नाही का?

विलग होताना ..

तुला मला पडलेले 

तेच ते आदिम प्रश्न

.

.

ओशो किंचित हसला तेव्हा..

-© प्रशांत शेलटकर

इस्रायल

खरे तर भारत आणि इस्रायल याची तुलना करू नये.. खूप भिन्नता आहे दोन देशात..म्हणून बघा बघा इस्राईल मध्ये असे असे...नाहीतर आपल्या कडे बघा...असे निराशेचे सूर लावण्यापेक्षा दोन देश किती वेगळे आहेत ते बघा

1. इस्राईल चे आकारमान पुणे जिल्ह्याच्या  दीडपट आहे

    आणि लोकसंख्या 25 लाख ..आपली 130 करोड प्लस , क्वांटिटी वाढली की क्वालिटी कमी होते हे प्रिन्सिपल लोकसंख्येच्या बाबतीत देखील सत्य आहे.

2. इस्राईल हा अगदी तरुण देश आहे.ज्या ध्येयाने सगळे ज्यू एकत्र आले आहेत ते अगदी ताजे आहे. त्यामुळे 24 x 7 देशप्रेम  हे नैसर्गिक आहे.आपले तसे नाही आपला देश प्राचीन आहे. अनेक आक्रमणे अनेक शतके सहन करून आपण उभे आहोत त्यामुळे थोडा "अशक्तपणा" आपल्यात आलाय

3. इस्रायलला एक धर्म आहे.ते फक्त ज्यू राष्ट्र आहे.एकाच धर्माची राष्ट्रे चांगल्या आणि वाईट अर्थाने कट्टर असतात.एक धर्म,एक पंथ,एक प्रेषित एक धर्मग्रंथ देशाला कट्टर बनवतात .धर्मच कशाला एक आणि एकच  विचारसरणी सुद्धा देशाला कट्टर बनवते..उदा.चीन .या बाबतीत आपले अगदी वेगळे आहे..वेगवेगळ्या विचारसरणी एकत्र नांदणे हे आपल्या जीन्स मध्येच आहे त्यामुळे कुठल्याही घटनेवरचे आपले प्रतिसाद भिन्न असतात.. प्रबळ असतात.आणि ते वेळ घेऊन येतात . बघा प्लासीची लढाई 1757 ची  ,पेशवाईचा अस्त 1818 पहिले बंड 1857 आणि स्वातंत्र्य 1947 .इंग्रज आपले शत्रू आहेत हे समजायला 100 वर्षे आणि त्या नंतरचा लढा 100 वर्षे...देशाचा आकारमान, देशाची लोकसंख्या, देशाच्या विचारधारा यामध्ये प्रत्येक देश वेगळा असतो.

4. चारही बाजूने शत्रू असणे आणि देशाला नैसर्गिक संरक्षण असणं या गोष्टी महत्वाच्या आहेत. इस्राईलला नैसर्गिक सरंक्षण जवळजवळ नाहीच , सीमा रेषा अगदीच लहान त्यामुळे 24 x 7 सजग रहाणे आवश्यक आणि नैसर्गिक आहे. सततची प्रतिकूल परिस्थिती मानसिकता कणखर बनवते.उलट भारताला नैसर्गिक संरक्षण व्यवस्था आहे तीन बाजूला समुद्र आणि एका बाजूला हिमालय आजच्या तंत्रयुगात त्याला फार अर्थ राहिला नसला तरी हजारो वर्षे शत्रूला  भारतावर आक्रमण करणे सोपे नव्हते. आणि अशी ही नैसर्गिक संरक्षण व्यवस्था मानसिकतेवर नक्की परिणाम करते.

      इस्रायल आणि भारत याची तुलना म्हणूनच करू नये.प्रत्येक देश वेगळा असतो जसा प्रत्येक माणूस वेगळा असतो तसेच...आपली स्ट्रेंथ वेगळीच आहे..

© प्रशांत शेलटकर

      8600583846

जवानी जानेमन..

जवानी जानेमन...☺️

अजूनही कोणी प्रेमात पडेल

अस का वाटत तिला?

अजूनही कोणी पटेल

अस का वाटत त्याला?

अजूनही तो हँडसम

अस का भासते तिला?

अजूनही ती सुंदर

अशी का दिसते त्याला?

फक्त तीच जगात सुंदर

अस का वाटत त्याला?

फक्त तोच आणि तोच

का वाटतो बरा तिला?

चाळीशी क्रॉस झाली की ना

असच होत असाव वाटतं

वयाचा पकडून घट्ट हात

थाम्ब ना रे म्हणावं वाटत..

निसटू पहाणारे पकडताना

होते मोठी मग घालमेल

वय आणि तारुण्याचा

कसा बसावा ताळमेळ?

मग केसांना  लागतो कलप

मिश्याही होतात काळ्याभोर

सुरकुतलेल्या चेहऱ्यावर

मेकअप चे थरावर थर

काका म्हटल जर कोणी

मन थोडं खट्टू होत..

दुधाची तहान ताकावर

मग काकूवर लट्टू होत

मिलिंद सोमण रोल मॉडेल

लुककुक दिवा अंधारात

पेला अर्धा भरला आहेच

तसा मी अजून तारुण्यात

तिकडेही काही नसते 

फार काही वेगळे

वार्धक्याच्या बालपणाला

तारुण्याचे ठिगळे

साडीमधली बर्फी मग

जीन्स मध्ये येते

फॅन्सी टॉप पेहरून

टॉक टॉक करत जाते

नाही म्हटले तरी

नजर वळतेच मग त्याची

ओह ओल्ड वाइन इन न्यू बॉटल

खात्रीच पटते त्याची

अशा या गंमती जमती

आजूबाजूला घडतात

वय गेल्यावर काही माणसे

म्हणे वयात अशी येतात

-© प्रशांत शेलटकर

 8600583846

समांतर

समांतर..

तू आवडतेस...

प्रचंड आवडतेस..

म्हणूनच..

मी तुला लव्ह यू

म्हणत नाही..

कशाला हवा ना शिक्का

नात्याचा आणि गोत्याचा

नाते म्हणजे सर्पगोळी..

ठिणगी पडली की पेटत जाते

दिशाहीन अपेक्षा...आणि

त्यांचे अक्राळ विक्राळ आकार

अपेक्षाभंगाची धुरकट काजळी

आणि शेवटी उरतो

नात्यांचा निर्जीव गोतावळा..

त्यापेक्षा बरे ना..

अव्यक्तच राहिलेले..

खोल खोल तळाशी

खुप काही जपलेले

आणि हो,

अजून मला तरी कुठे माहितेय

तुझं माझ्यातले अचूक अंतर

मी किती जवळ किती दूर

उगाचच काल्पनिक संकेतांच्या 

शिड्या चढून वर जायचे 

आणि गाफील क्षणी

मिळायचा सर्पमुखी मोक्ष..

कसले अंदाज कसले तर्क..

तू तर तुझ्यातच गर्क..

असेच आपले आयुष्य

समांतर धावत राहील..

जवळ आहोत की दूर आहोत?

प्रश्न मात्र पडत रहातील

ओढ ? जिव्हाळा?

आहेही आणि नाहीही..

आपल्या नात्याची टोटल

कधी लागते कधी लागत नाही

पण तू अशीच समांतर चालत रहा..

आपल्या नात्याचे संदर्भ

शोधत रहा शोधत रहा...

समांतरातले समान अंतर

तू शोधत रहा शोधत रहा

-© प्रशांत शेलटकर

  8600583846

मुंगेरीलाल

मुंगेरीलाल....🥴

इतकी गोड दिसू नकोस ना

मुंग्या येतील डोळ्यांना

अशी ठुमकत चालू नकोस ना

काय करू तुझ्या पावलांना

ही बट कशाला गालावर

उगाचच ना  इथे खालीवर 

हसलीस जरी किंचितशी

पाय कुठे हे धरणी वर

इतकंss का ग कुणी 

दिसत असे सुंदर

कसली ही जादू म्हणू

की कसला भारी मंतर

कधीपासून नाक्यावर

तुलाच होतो शोधत

उगाचच इकडे तिकडे

माणसे बसलो मोजत

अवचित तू दिसल्यावर

पंख आले मनाला

पण साला कर्कश कुठून

आवाज कसला हा आला

आलीस जवळ तू अलगद

चिमटा मला काढलास

अहो उठा आता लवकर

पण तू आवाज का बदलास?

जानू चे अहो झाले कधी

करू नको ना अशी गंमत

लग्न झाल्यावर अहो म्हण

मी तेव्हाच करीन संमत

नीट पाहिलं तुझ्याकडे

मी असा हादरून गेलो..

बायको उभी समोर

मी भेदरून गेलो 

खसकन ओढून पांघरूण

ती सूर्य दाखवत म्हणाली

जळली मेली लक्षण ती

स्वप्नात कोण अवदसा आली

चमकून पाहिले मी बाजूला

सगळे भलतेच होते..

कुठला नाका कुठली सुंदरी

ते स्वप्न भाकड होते..

पहाट सरून केव्हाच 

तो सूर्य उगवला होता..

स्वप्नावर त्या चोच मारून

साला कोंबडा आरवला होता..

© प्रशांत शेलटकर

   8600583846