तुला का कळेना..
विसरून रेनकोट छत्री
घरी ठेऊन आलास ना
शोधून कुठेही आसरा
तू उभा कसाही खुळा
खाजवीत आपले डोके
तू शोधतो विरंगुळा
तुज समोरी चालली माणसे
जी शहाणी निघाली
घेऊन रेनकोट छत्री
ती निघाली सकाळी
तू तोच अतिशहाणा
विना छत्री निघाला
अंदाज पावसाचा
साफ तुझा चुकला
शिव्या तुझ्या पावसाला
वाहून केव्हाच गेल्या
बाय बाय करून तुला
रिक्षा हसत गेल्या
चमकते वीज जशी
काळीज हलवून जाते
वाटते बायको यमाची
अशी बोलावून जाते
येते बस टम्म फुगलेली
आशा जराशी वाटते
तुषार उडवीत पाण्याचे
ती सुसाट निघून जाते
मग जे दिसेल त्याला
हात दाखवीत बसतो
थांबतच नाही कोणी
जीव कासावीस होतो
मग कसा अवचित तो
पाऊसच थांबून जातो
विजबाईही मग थांबते
जीव भांड्यात पडतो
मग एखादी रिकामी
बसही थांबून जाते.
पार्सल तुझे मग तुझ्या
सुखरूप घरी जाते
प्रशांत शेलटकर
8600583846
