गर्दी

गर्दी भलत्या माणसांची
आता मी टाळतो आहे
दर्दी जिवंत भली माणसे...
आता मी जोडतो आहे...

सूर तिथेच सजवावे
जिथे दिलसे दाद आहे
फिर्याद का करावी जिथे
मैफील मुक्यांचीच आहे
आता मात्र सूर माझे ,
मीच सजवीत आहे..
गर्दी भलत्या माणसांची
आता मी टाळतो आहे

इथे इमानाचे उखाणे
बेंइमान घेत आहे
उगाच प्रेमाचे बहाणे
कुणी फरेबी करीत आहे
आता माझ्याच प्रेमात
मी मस्त मश्गुल आहे...
गर्दी भलत्या माणसांची
आता मी टाळतो आहे

करावे उत्तरांनाच प्रश्न
असे बंड करतो आहे
छापलेल्या उत्तरांना
आता नाकारतो आहे...
कधी अस्वस्थ प्रश्नांची
नक्षीच मांडतो आहे...
गर्दी भलत्या माणसांची
आता मी टाळतो आहे

इथे कुणी वेळ पाहुनी
खेळ मांडतो आहे..
कुणी फक्त शब्दांचाच
खेळ करतो आहे
ताळमेळ त्याचा ,
आता लागतो आहे
गर्दी भलत्या माणसांची
आता मी टाळतो आहे....

आता गूढ मौनात मी
अखंड बोलतो आहे..
उलगडून माझाच मी
मलाच पाहतो आहे..
जे न लाभले कधी
ते आता गवसत आहे
गर्दी भलत्या माणसांची
आता मी टाळतो आहे...

-प्रशांत शशिकांत शेलटकर
8600583846

हवा होता एक कवडसा

काय चुकले? कसे चुकले?
अजुनी मला उमजेना.....
रंगलेला डाव असा...
का मोडला कळेना....

कधी न केला प्रश्न मी
माझ्याच आयुष्याला..
नियतीचा भोग का
माझ्याच वाट्याला...

सावली दिलीस तू
आता उन्हे का देतेस तू ?
प्रश्नांचे असंख्य डंख ते
का मनास देतेस तू?

सूर्य नको होता ग मला
हवा होता एक कवडसा...
अंधा-या या आयुष्याला
हवा होता एक दिलासा

-प्रशांत

आला पाऊस पाऊस...

आला पाऊस पाऊस
झालं झिम्माड ग रान
सुखावले रान पक्षी
देती गारव्याची तान...

आला पाऊस पाऊस
थेंब थेंब गाती गाणी
नक्षी थेंबांचीच शोभे
आज माझ्या ग अंगणी

आला पाऊस पाऊस
पागोळ्या झरती झरझर
आभाळाच्या माउलीला
फूटे पाण्याचाच पाझर

आला पाऊस पाऊस
आला गारवा गारवा
पुन्हा सजला धजला...
ऋतू हिरवा हिरवा....

-प्रशांत शेलटकर

उगाचच

उगाचच जुळले आपले
एकमेकांचे श्वास .....
उगाचच लागला आपला
एकमेकांना ध्यास.....

उगाचच होते तुझे माझ्याकडे
असे अनिमिष पहाणे.....
उगाचच होते माझेही तुझ्यातच
जीव गुंतणे....

उगाचच म्हणायचो आपण
एकमेकांना लव यू....
उगाचच तू म्हणायचीस
पिलू मिस यू.......

उगाचच होती ती तुझी
अनावर मिठी....
उगाचच अश्रूंनी भरली होती
तुझी अनावर दिठी.....

उगाचच तुझ्या ऊनस्पर्शाने
मी उबदार झालो....
उगाचच  तुला उजेड देताना
मी अंधार झालो.....

उगाचच तुझ्या आठवणींचे
गुंते सोडवीत बसलो....
उगाचच तुला आठवताना
विसरायचेच विसरून गेलो...

-प्रशांत शशिकांत शेलटकर
  8600583846

जातींसाठी छाती फुगवणे आता तरी सोडून द्या...

पृथ्वीराज चौहान शूर होता
जयचंद राठोडही शूर होता
होळकर  शिंदे शूर होते
पेशवे  आंन्ग्रेही शूर होते

नागपूरचे भोसलेही शूर होते
सातारचे भोसलेही शूर होते
करवीरचे भोसलेही शूर होते
देवगिरीचे राजेही शूर होते

राजस्थानी रजपुतही शूर होते
विजयनगर सम्राटही शूर होते
मग असे काय घडले की
परकीयांनी आम्हा गुलाम केले

आम्ही आपसात लढत राहिलो
आपआपसात भांडत राहिलो
जातीपातीच्या  बेटकुळ्या
एकमेकांना दाखवत राहिलो

मी कसा खानदानी आहे
तू किती हलका आहे....
खोट्या इतिहासातले
खोटे पुरावे दाखवत राहिलो

आज तरी काय करतो
जातींसाठी मोर्चे काढतो
आधीच फुटलेले आपण
आणखीनच फुटत जातो

जो इतिहास विसरतो
तो इतिहास घडवत नाही
भूतकाळ सोडल्याशिवाय
भविष्य आकारास येत नाही

आता एक करा भावांनो
जातीचा गर्व सोडून द्या
जातींसाठी छाती फुगवणे
आता तरी सोडून द्या...

-प्रशांत शेलटकर
  8600583846

शो मस्ट गो ऑन

तू हळक्षज्ञ लिहिलंस
तरी मी तुला लाईक देणार
डिपी असो कसाही ,
मी "ऑसम"च म्हणणार

पद्धत असते म्हणून ,
तू थँक्स म्हणणार आणि
तेवढया एका कॉमेंट्सने
माझा जीव सुखावणार

मग मी तुला न चुकता
रोज gm करणार...
तू नाही केलंस तरी
मी तुला gn म्हणणार...

मग अस रोज चालणार
हजारवेळा tc म्हणणार
तुला सर्दी झाली तर
शिंका मात्र मला येणार...

मग एक दिवस तू
लय बोअर होणार
मी ऑनलाइन असलो की
तू ऑफलाईन जाणार..

तू कल्टी मारलीस तरी
मी ऑनलाइनच रहाणार
येड्या सारखा रात्रभर
मोबाईल चेक करणार....

तू जरी रेड दिलास तरी
मी त्याला ग्रीन समजणार
माझ्या मेसेजची  मालगाडी
अशीच धावत राहणार....

मग एक दिवस तुझा डीपी
रंगीत संगीत होणार....
तुझ्या डीपीवर तुझा
"जानू" झळकणार....

तुझ्या "पिलू" साठी तू
खास स्टेटस ठेवणार
एव्हाना मालगाडीचे डबे
पटरीवरून उतरणार...

मग मी माझ्या स्टेटसला
फक्त सँड सॉंग ठेवणार
वुई आर जस्ट फ्रेंड म्हणून
जखमेवर तू मीठ चोळणार

पहिला ब्रेक झाल्यावर
थोडे दिवस सुतक असणार
भेटताच कुणी सुबक ठेंगणी
तिला पुन्हा gm करणार..

Show must go on ना..
😝😝😝😝😝

-प्रशांत शेलटकर
  8609583846

माझाच मला मी गवसत चाललो

आता जगापासून मी
तुटत चाललो......
माझाच मला मी
गवसत चाललो....

माझ्याच अस्मितेचा
लिलाव मीच केला
प्रतिमेचाच माझ्या
बाजार मी मांडला
असा कसा लाचार
मी स्वस्त झालो....
आता जगापासून मी
तुटत चाललो......

रुपयाचा भाव मी
दमडीस का दिला?
न जाणारा तोल का
असा कसा गेला?
गोड बोलण्याला तुझ्या का
मी फसतच गेलो..
आता जगापासून मी
तुटत चाललो......

बरेच झाले जगापासून
मी तुटत चाललो...
अनुभवांची शिदोरी
मी भरत चाललो...
माझाच मला मी
गवसत चाललो...

आता माझ्या मनाचा
मीच एक स्वामी
कुणाची व्यर्थ का
मी करावी गुलामी..
लढाई व्यर्थ हरलेली..
आता जिंकीत चाललो
माझाच मला मी
आता गवसत चाललो....

-प्रशांत शेलटकर
  8600583846

आयुष्याची प्रश्नपत्रिका

आयुष्याची प्रश्नपत्रिका...
सर्वांनाचसोडवायची असते...
प्रत्येकाची असते वेगळी
म्हणून कॉपीची सोय नसते

काही प्रश्न असतात सोपे
अन काही असतात अवघड
सर्वच प्रश्न सुटलेच पाहिजे
अशी नसावी धडपड...
कधी कधी अवघड प्रश्नांना
ऑपशनला टाकायचे असते
आयुष्याची प्रश्नपत्रिका...
सर्वांनाच सोडवायची असते...
प्रत्येकाची असते वेगळी
म्हणून कॉपीची सोय नसते

इथे जुळतात विजोड जोड्या
उत्तरांना कधी नसतात पर्याय
कधी गाळांतरे तशीच राहतात.
त्याला नसतो कसलाच उपाय
सुटला नाही प्रश्न म्हणून कधी
निराश व्हायचेच नसते...
आयुष्याची प्रश्नपत्रिका...
सर्वांनाच सोडवायची असते...
प्रत्येकाची असते वेगळी
म्हणून कॉपीची सोय नसते

इथे दोन अधिक दोन
चार असतीलच असं नाही
दुःखाला भागले सुखाने तर
बाकी काही रहातच नाही..
इथे आपल्या वाट्याचे गणित
आपणच सोडवायचे असते
आयुष्याची प्रश्नपत्रिका...
सर्वांनाच सोडवायची असते...
प्रत्येकाची असते वेगळी
म्हणून कॉपीची सोय नसते

-प्रशांत शेलटकर
8600583846

आयुष्यच गणित

जी आपल्याला आवडते
तिला आपण आवडत नाही
जिला आपण आवडतो...
ती आपल्याला आवडत नाही
आयुष्याचं हे गणित..
देवाला पण सुटत नाही...

तिने याच्यात काय पाहिलं
ह्याने तिच्यात काय पाहिलं
हे फक्त त्यानांच माहिती
बाकीच्याना कळत नाही
आयुष्याचं हे गणित..
देवाला पण सुटत नाही...

तो असे ना का सावळा
तिला त्यात शाम दिसतो
असेना का ती साधी
तिच्यात तो राधा पाहतो
दोघांमध्ये अस काय असत
तुम्हा आम्हाला कळत नाही
आयुष्याचं हे गणित..
देवाला पण सुटत नाही...

नसेल येत तिला जेवण करता
तुम्ही का उदास होता...
तो जेवतोय ना सुखाने
तुम्ही का चेहरा पाडता...
नवरा बायकोच अलवार नात
सासूला का कळत नाही
आयुष्याचं हे गणित..
देवाला पण सुटत नाही...

लेक गेली सासरी...
संसार तिला करू दे
तू कशाला काळजी करते
तिला तीच सावरू दे
लेकीच्या आयांना ...
हेच कसं कळत नाही
आयुष्याचं हे गणित..
देवाला पण सुटत नाही...

प्रेम करा स्वतःवर अन
प्रेम करा जीवनावर...
दुसऱ्यात गुंतलात जर कधी
वेळीच या भानावर
हे इतकं साधं सोपं
कुणालाच कसं कळत नाही
आयुष्याचं हे गणित..
देवाला पण सुटत नाही...

-प्रशांत शेलटकर
8600583846