बरं झालं देवा

देवा आत्ता कुठे तू
थोडा उमजू लागलायस
माझ्यातल्याच मला
आत्ता कुठे दिसू लागलायस...

कधी काळी मी देखील
लावल्या होत्या रांगा..
तुला नवसाची लाच द्यायला
काय काय मागितलं होत रे
मी पाव किलो पेढ्यांच्या बदल्यात,
बरं झालं तू ऐकलं नाहीस
नाहीतर मीच लावली असती
तुझीच बोली..नवसाच्या बाजारात...
मीच केलं असत तुझं मार्केटिंग
नवसाला पावणारा देव म्हणून

बरं झालं देवा...
तू नवसाला पावला नाहीस
बरं झालं सगळेच नकार
एकदम घातलेस पदरात..
आता मला दिसतात माणसं
जशी आहेत तशीच...
माणसं गोड बोलणारी
माणसं गोड दिसणारी
माणसं उलट्या काळजाची
माणसं  बिनकाळजाची...

बरं झालं देवा...
तू नवसाला पावला नाहीस
नाहीतर मी ,
आशेचे एकेक रोपटे
लावीत गेलो असतो अन
नवसाचे पाणी देत गेलो असतो....

बरं झालं देवा ,
तू नवसाला पावला नाहीस..
नाहीतर तुलाच तारण ठेऊन
लोकं काय करत असतात..
टीचभर आयुष्याचा...
किती गर्व करत असतात...

बरं झालं देवा ,
तू नवसाला पावला नाहीस..
आता आकाश मोकळं आहे
ना कसली खंत आहे
तुझ्यातच सामावून
आता मी शांत आहे...

देवा आत्ता आत्ता कुठे तू
थोडा उमजू लागलायस
माझ्यातल्याच मला
आत्ता कुठे दिसू लागलायस...

-प्रशांत शेलटकर
8600583846

हे जगणे तेच आहे

हे जगणे पेच आहे...

हे जगणे एक पेच आहे
जरी जगणे रोज तेच आहे
भासते वाट ही सरळ जरी
पावलाला मात्र इथे ठेच आहे..

जे भासते सरळ अन साधे
तेच आहे एक गहिरे कोडे
जे वाटते अगम्य कोडे
तेच असते सरळ अन साधे
कळेना कुठे अन कसली
जगण्यात बोच आहे..
हे जगणे एक पेच आहे
जरी जगणे रोज तेच आहे

जे आहे कधीचे मजपाशी
ते मजला हवेच आहे...
जे न मिळे मज कधीही
ते ही मजला हवेच आहे
या अपूर्णतेची नकळे मला
कसली ही टोच आहे..
हे जगणे एक पेच आहे
जरी जगणे रोज तेच आहे

जरी जर्जर झालो तरी
मज वाटे मी अमर आहे.
वेदनांचा कल्लोळ तरी
भोगण्याचा सोस आहे
वासनेचा अजय विषाणू
जनुकातच  तोच आहे..
हे जगणे एक पेच आहे
जरी जगणे रोज तेच आहे

जरी जगणे तेच आहे
जगण्यात तोच पेच आहे
इंच इंच लढतच रहाणे
खरे जगणे हेच आहे
हे जगणे एक पेच आहे
जरी जगणे रोज तेच आहे

-प्रशांत शशीकांत शेलटकर
  8600583846 रत्नागिरी

प्रोफेशनल

म्हणून तू मनसोक्त कधी,
हसूच नको बरं....
बिघडेल ना रे त्यामुळे
तुझ्या चेहऱ्याचा...
प्रोफेशनल समतोल....

कदाचित त्यामुळेच
बिघडेल तुझा इस्त्री केलेला 
भलताच गोंडस चेहरा...
आणि फसतील तुझे
अनेक बिझनेस गोल..
म्हणून तू मनसोक्त कधी,
हसूच नको बरं,
बिघडेल ना रे त्यामुळे
तुझ्या चेहऱ्याचा...
प्रोफेशनल समतोल....

कार्पोरेट माणसानं,
नेहमी प्रोफेशनल हसावं
वरून उदार दिसलो तरी
आत हिशेबी असावं..
खराखुरा हसलास तर
कळेल ना रे तुझे खरेखुरे मोल
म्हणून तू मनसोक्त कधी,
हसूच नको बरं,
बिघडेल ना रे त्यामुळे
तुझ्या चेहऱ्याचा...
प्रोफेशनल समतोल....

आमचं तसं बरं आहे...
जे आत तेच बाहेर आहे
झरा निरागस हास्याचा
आत अखंड वहातो आहे
तुझं मात्र तस नाही...
तुला हसणं परवडत नाही
तुझं जगणच झालंय झोल
म्हणून तू मनसोक्त कधी,
हसूच नको बरं,
बिघडेल ना रे त्यामुळे
तुझ्या चेहऱ्याचा...
प्रोफेशनल समतोल....

म्हणून तू मनसोक्त कधी,
हसूच नको बरं, कारण
बिघडेल कदाचित त्यामुळे
तुझ्या चेहऱ्याचा...
प्रोफेशनल समतोल....

-प्रशांत शशिकांत शेलटकर
8600583846

व्हॅलेन्टाईन

व्हॅलेन्टाईन ...

आज नकार द्यायचाच
तिने केला  वज्रनिश्चय
हसऱ्या चेहऱ्यावर त्याच्या
पहायचा होता तिला पराजय

सहज एकदा जाता जाता
रस्त्यात तो दिसला होता
काळजाचा अलगद ठोका
का कोण जाणे चुकला होता
तरी पण तिने केला निश्चय
हसऱ्या चेहऱ्यावर त्याच्या
पहायचा होता तिला पराजय

सहज एकदा हाय म्हणाला
परत एकदा ठोका चुकला
मधाळ गोड गालात हसुनी
तोच तिला बाय म्हणाला..
तरी पण तिने केला निश्चय
हसऱ्या चेहऱ्यावर त्याच्या
पहायचा होता तिला पराजय

विसरावे जितके त्याला
तोच इतका आठवत गेला
नको नको म्हणत असताना
काळजात तो रुततच गेला
तरी पण तिने केला निश्चय
हसऱ्या चेहऱ्यावर त्याच्या
पहायचा होता तिला पराजय

निर्धाराने न करायचे कधी
तेच का हवेहवेसे वाटते..
त्याच्यासाठी अवचित कधी
डोळ्यामध्ये का पाणी येते?
तरी पण तिने केला निश्चय
हसऱ्या चेहऱ्यावर त्याच्या
पहायचा होता तिला पराजय

अशाच एका सांजवेळेला
अवचित तो जवळ आला
गुलाबाच्या नाजूक पाकळ्या
ओंजळीत तिच्या ठेवून गेला
आता तिचा ढळला निश्चय
कधी नव्हे ते त्याच्यासाठी
भरून आले तिचेच हृदय...

अलगद त्याचे ओठ बोलले
प्रिये तू माझे ह्रुदय चोरले...
निःशब्द झाली ती ही मग
मौन मात्र मग बोलके झाले

आज तिने दिला होकार
ढळून गेला तिचा निश्चय
मरणकळा सोसतच होतो
व्हॅलेन्टाईनचाच अखेर विजय

-प्रशांत शेलटकर
8600583846

डोळे बेंइमान होतील म्हणून

डोळे बेंइमान होतील म्हणून

क्षणभर तू नजर चोरलीस
अश्रू  बंड करतील म्हणून
अन मी ही हसलो उगाचच
डोळे बेंइमान होतील म्हणून...

कधीतरी अन कुठेतरी...
नजरा आपल्या  मिळाल्या...
हृदयातल्या सतारीच्या तारा
अगदी अलगद छेडून गेल्या...
तू म्हणालीस तेव्हा....
तू नाही जाणार ना मला सोडून
अन मी ही हसलो उगाचच
डोळे बेंइमान होतील म्हणून...

तू विचारायचीस जेवलास का?
न जेवताच पोट भरायचं...
तुझ्या वरचं प्रेम तेव्हा...
डोळे भरून वहायचं....
विचारायचीस तू गमतीने
काय करशील तू रे ?
जर तुला गेले मी सोडून..
अन मी ही हसायचो उगाचच
डोळे बेंइमान होतील म्हणून...

आज तुझी अनोळखी नजर
मला अस्वस्थ करते....
एक  अनामिक अदृश्य सूरी
काळीज कापून जाते...
पण एका सावध क्षणी मग
मीही बसतो सावरून.....
अन तुझी नजर टाळून
हसतो उगाचच.....
डोळे बेंइमान होतील म्हणून

© प्रशांत शेलटकर ©

जेव्हा तू डीपी बदलतेस

जेव्हा जेव्हा तू
डीपी बदलतेस
तेव्हा तेव्हा तू,
तुझ्या डीपीवरून...
तू उलगडत जातेस...

चेहऱ्यावर चार उसन्या
हास्यरेषा ठेऊन उगाचच
काढतेस तू डीपी चटकन
तेव्हा तू अधिकच ,
केविलवाणी दिसतेस..
कारण वाटत राहतं
प्रश्नाच्या एका टीचकीने
फुटेल तुझ्या डोळ्यात
साठलेली अश्रूंची घागर..
म्हणून मी तुला,
विचारत नाही,
कशी आहेस तू?
जेव्हा जेव्हा तू अस
खोटं खोटं हसतेस
तेव्हा तेव्हा तू,
तुझ्या डीपीवरून...
तू उलगडत जातेस...

कधी कधी वाटतं तुला
मिटून घ्यावं स्वतःला
लाजरीच्या पानासारखं..
तेव्हा तुझा डीपी असतो,
एखादं गुलाबाचं फुल
नाहीतर गोजिरवाण मुल
जेव्हा जेव्हा तू अशी
मिटत जातेस
तेव्हा तेव्हा तू,
तुझ्या डीपीवरून
उलगडत जातेस

कधी कधी तुला,
शंका येते आपल्या मैत्रीचीच
मग तू अगदी
सेफमोडवर जातेस आणि
नवऱ्यासोबतचा तुझा फोटो
डीपी म्हणून ठेवून देतेस...
जेव्हा जेव्हा तू असा
बुद्धिबळाचा डाव खेळतेस
तेव्हा तेव्हा तू
तुझ्या डीपीवरून...
तू उलगडत जातेस...

-प्रशांत शेलटकर
8600583846