साक्षी..
आसक्तीच्या झंझावाती
विरक्तीचा दिवा मिणमिण
जपून ठेवतो घन अंधारी
उजेडाचा टिपूर कण कण
मोहाचा मोहक माहोल
विवेकाची पणती फडफड
फितूर होईल का ओंजळही
हृदयात भयव्याकुळ धडधड
संख्येत गुंतले जप कित्येक
जपमाळ ती झीजून गेली
साधनेच्या लख्ख ज्योतीला
अहंकाराची काजळी आली
शब्दांनी सजले शब्दच केवळ
क्षीण आतले शांतीसुक्त
आसक्तीचे गारुड आत अन
वरून केवळ दांभिक विरक्त
शरण जावे का आसक्तीला?
पाप पुण्याचे हिशेब मिटावे
जणू देह हा अन्य कुणाचा
आपण केवळ साक्षी व्हावे?
-प्रशांत
No comments:
Post a Comment