बोधिसत्व कथा /#५

बोधिसत्व कथा /#५

एकदा चार भिख्कू  आठ दिवस मौन साधना करायचे ठरवतात. पहिल्याच दिवशी संध्याकाळी त्यानी लावलेली मेणबत्ती विझते..

पहिला भिख्कू- " अरेच्चा मेणबत्ती विझली "

दुसरा भिख्कू- " अरे हो, खरच की..!

तिसरा भिख्कू- ° अरे जरा शांत रहा ना माझं मौन चालू आहे ना "

चौथा भिख्कू- " तरी बरं मी काही बोललोच नाही"

****************

💡- बहुतेक वेळी असच होते.चांगल्या हेतूने केलेले कर्म ,हेतू भरकटले की त्याचे कर्मकांड होते.ऑफिसमध्ये आजारी असल्याचे खोटे कारण सांगून घरी "सत्य" नारायण  घालणारे गृहस्थ आणि सत्यनारायणाच्या पूजेच्या प्रसादाची रेसिपी किती बरोबर आणि किती चूक याचीच चर्चा करणाऱ्या गृहिणी...ही हेतु भरकटलेल्या कर्मकांडाची उदाहरणे आहेत. 

    जप करताना त्या देवतेशी तादात्म्य पावलो तर जप केल्यावर लगेचच लौकिकात आपण येत नाही..कारण त्या फेज मधून बाहेर यायला थोडा वेळ लागतो. जपमाळेचा शेवटचा मणी पार केल्या केल्या जर संसार आठवत असेल काहीतरी गडबड आहे.

     मौनसाधनेची पहिली स्टेप म्हणजे घराचा पुढचा दरवाजा बंद करून घराची स्वच्छता करणे.मौन साधना म्हणजे मौन चालू झाल्यावर इतरांशी संवाद बंद करणे आणि स्वतःशी संवाद चालू करणे ..तो जर झाला तर आपण आपल्याला कळत जातो. विपश्यना म्हणजे विशेष पहाणे.. विशेष पहाणे म्हणजे डोळे बंद करून आपले अंतरंग पहाणे.. आपल्या मनात चाललेल्या घडामोडी तटस्थ पहाणे.

      हे एकदा जमले की बाहेर मेणबत्या विझोत ,वारे वादळ येवोत साधकाला त्याने काही फरक पडत नाही

अत्त दीप भव..

😊 प्रशांत