उमाळी...
कवी कुठे मी ?
मी तो उमाळी
सूर्य उगवताच
जशी फुलते कळी
जसा येतो उमाळा
तसे लिहीत जातो
विषय देताच कोणी
लेखणी बंद करतो
दगड देता कोणी
मूर्तिकार मूर्ती निर्मितो
तसेच विषय देताच
कवी कविता देतो
जोवर न येई उमाळा
तोवर जो थंड राही
कवितेच्या प्रांतात
त्याला कवी म्हणत नाही
विनोद केला कोणी
तर हास्य सहजच असते
त्या हसण्यास कोणी
कला म्हणत नसते
तसे विशेष प्रसंगी
मनात दाटले काही
केवळ मीटरमध्ये बसले
त्या काव्य म्हणत नाही
जुळवून कशीतरी अक्षरे
मी लिहितो काहीतरी
कविता म्हणून उगाचच
लोक घेतात डोईवरी
किती तेजस्वी तारे-तारका
किती तेवत्या स्निग्ध पणत्या
त्यात मी कुठे लावू सांगा
माझ्या कवितेच्या उदबत्त्या
जसा येतो उमाळा
तसे मी लिहीत जातो
म्हणून मी स्वतःला
उमाळी म्हणवून घेतो
-प्रशांत शेलटकर
8600583846
No comments:
Post a Comment