मौनास माझ्या,
मी मूकपणे म्हणालो,
किती रे बोलशील?
अन बोलता बोलता
किती रे आत रडशील?
बरे झालेच ना तो ,
मुखवटा निघाला
सुखद सुंदर चेहरा
किती भेसूर झाला
चेहऱ्याला तुझ्याच रे
किती रे घाबरशील?
अन बोलता बोलता
किती रे आत रडशील?
कधी पाहिलेस का तू
स्वतःचे स्वतःला..
कधी ऐकले का तू..
तुझ्याच आवाजाला...
तुझाच तुला रे तू
किती रे घाबरशील?
अन बोलता बोलता
किती रे आत रडशील?
खोटेपणास तुझ्या रे
दंभ अहंतेचा...
खोट्यास नेहमी रे
डंख यातनेचा...
वेदनेस वेड्या तू
किती रे घाबरशील?
अन बोलता बोलता
किती रे आत रडशील?
मौनास माझ्या,
मी मूकपणे म्हणालो,
किती रे बोलशील?
अन बोलता बोलता
किती रे आत रडशील?
-प्रशांत शेलटकर
रत्नागिरी
9420045653
No comments:
Post a Comment