पहिली रात्र.....
मेहंदी होती अजून ओली
हळद नव्हती अजून सुकली
काळजात होती एक हुरहूर
आठवे ती रात्र मदीर मदीर
घुंगट ओढून बैसलीस मंचकी
दंडात रुतली घट्ट कंचुकी
ओठावर एक नाजूक थरथर
आठवे ती रात्र मदीर मदीर..
संकोचलीस तू मी जवळ येता
परी बळेच मी मिठीत घेता..
एक गोड उठली शिरशिर
आठवे ती रात्र मदीर मदीर
तव मिठीत स्फुरल्या मजला
रती सुखाच्या कित्येक गजला
सुचले कित्येक अंतरे झरझर
आठवे ती रात्र मदीर मदीर
आवेग तुझ्या उष्ण श्वासांचा
अन स्पर्श तुझ्या मत्त ओठांचा
मी ओठांनी टिपला भरभर
आठवे ती रात्र मदीर मदीर..
वस्त्रे मग उगा व्यर्थच झाली
देहांची ओळख नव्याने पटली
वणवा पेटला मग भरभर
आठवे ती रात्र मदीर मदीर..
आवर्तने कित्येक सुखाची
उमले पहाट मग तृप्तीची
सुखावे मज तव तृप्त नजर
आठवे ती रात्र मदीर मदीर...
-प्रशांत शेलटकर
9420045653
रत्नागिरी
No comments:
Post a Comment