त्याग

त्याग..

प्रेम म्हणजे त्याग ...लग्न हा प्रेमाचा अंतिम बिंदू समजत असावेत लोक..बघा ना ,सत्यभामा आणि रुक्मिणी यांनी कृष्णाशी लग्न केलं..पण कृष्णा सोबत त्यांची नावे कोण घेतो?..लोक म्हणतात ते राधे कृष्ण ..राधे कृष्ण.. पार्थिवाला अंत असतो.. अपार्थिव अनंत असते..राधेच प्रेम कृष्ण नावाच्या देहावर नव्हते..कृष्ण नावाचे प्रेमतत्व होते..राधा त्या तत्वाशी लीन झाली ..म्हणून ती कृष्णा सोबत निरंतर जोडली गेली..राधेकृष्ण..राधेकृष्ण

त्यागातच अमरत्वाचे बीज असते.. मिराबाईने कृष्ण कृष्ण करीत देह त्याग केला..कृष्णा वरचे प्रेम सिद्ध करत तिने विष ओठाला लावले..आज मीरा आठवते तिचा पती,तिचे सासर माहेर काळाच्या उदरात गडप झाले..

     रामायण म्हणजे त्यागाची परिसीमा आहे..रामाचा राज्य त्याग..त्याच बरोबर लक्ष्मणाचा राज्य त्याग आणि उर्मिलेचा त्याग..भरताचा सिंहासन त्याग..पुत्रशोकात दशरथाचा प्राणत्याग..वनवासात सगळ्या सुखांचा त्याग..लोकांच्या मनातल्या शंका दूर करायला मनावर दगड ठेवून श्रीरामाने केलेला सीतेचा त्याग..सीतेचा त्याग केल्यावर रामाने केलेला राजभोगाचा त्याग..वचन पाळण्यासाठी सौमित्राने केलेला प्राण त्याग, लव आणि अंकुश या बाळांना रामाच्या स्वाधीन केल्यावर सीतेने केलेला रामाचा आणि स्वप्राणाचा त्याग..आणि शेवटी शरयू नदीत रामाने केलेले आत्म समर्पण...

      आज हजारो वर्षांनंतरही राम लोकांच्या ओठावर आहे ते त्याच त्यागामुळे..

     साहित्यात ज्या जोड्या कधीच एकत्र आल्या नाहीत..ज्यांची लग्ने झालीच नाहीत..अशाच जोड्या लोकांच्या लक्षात राहिल्या..रोमिओ-ज्युलियट, हिर -रांझा, लैला-मजनू- शिरी - फरहाद..वगैरे...

      त्याग स्मरणात राहतो.. भोग विसमरणात जातो..

☺️ प्रशांत