आसक्त..
विरक्तीचा भास सगळा
विकार हेच सत्य प्रखर
वरवरची शांती सगळी
कसा शमावा अंतस्थ कहर
म्हणे वासना सोडून द्यावी
देहात असता कसे हे शक्य
जळाविणा मासोळी असणे
केवळ केवळ असते अशक्य
सम-भोग हीच समाधी
जिवा-शिवाचे हेच मिलन
विस्मरणात कसे धाडावे
परम सुखाचे ते उत्कट क्षण
देह निर्मिले त्यानेच वेगळे
अन पेरले त्यात आकर्षण
खेळ सृजनाचा होतो सुरू
का टाळावे ते मोहक क्षण
देहात मिसळतो देह जेव्हा
तीच खरी अदभुत समाधी
विखरून जातो अहं सारा
विसरून जातो साऱ्या उपाधी
ध्यानात तरी काय वेगळे
शरीर केवळ साक्षी उरते
संभोगाच्या उत्कट क्षणी
स्वतःचेच ना भानही उरते
नकार देत देहसुखाला
कसे व्हावे विरक्त कोणी
अतृप्त मनाने कशी गावी
मोक्षाची ती पोकळ गाणी
-प्रशांत शेलटकर
8600583846
No comments:
Post a Comment