क्षणिक

क्षणिक....

वाटते आज उदास उदास

उगाच हा नात्यांचा पसारा

उगाच वाटते घेतला माथी

अपेक्षांचा हा अवजड भारा

जीव लावावा अलगद जिथे

थांग त्याचा कुणाला नसे

व्यर्थ लावून का घ्यावे उगा 

जीवाला या आपल्या पिसे

अधीर ज्याची वाट पाहावी

तोच वाटेला लावतो हे खरे

आपले आपण होतो एकटे

हेच होते किती ना बरे...

पुसणार असेल कोणी अश्रू

तर रडण्याला अर्थ आहे..

गावाला ज्या जायचेच नाही

पत्ता विचारणेच व्यर्थ आहे

आवरीन म्हणतो आता पसारा

प्रवास फार लांबचा आहे

विसावा  क्षणभराचाच होता

आता मान्य करणे भाग आहे...

-प्रशांत शशिकांत शेलटकर

 8600583846

 21/11/2020