आटे आभाळाची माया
काय करी काळी माय?
आला दुष्काळाचा फेरा
सारं रान जळून जाय...
किती हौसेनं पेरलं
हिरवं सपानं वावरात
दिला आभाळानं दगा
धनी झुरतो मनात...
हात जोडते कारभारी
वंगाळ करू नका बाई
शिरप्या टांगून हो गेला
त्याला मरणाची घाई
धनी जातील हो बघा
लई वंगाळ हे दिस..
पेरा करू हो पुन्हा
येतील सुखाचे हो दिस
कधी थकला ना संपला
खरा राजा बळीराजा
रक्ता घामाचा करू पेरा
धनी माझा बळीराजा...
-प्रशांत शेलटकर
8600583846
No comments:
Post a Comment