दिवस...
निर्लज्ज बेफाम रात्रीचा..
पदर काय तो ढळला अन
दिवसाढवळ्या कोण जाणे
"दिवस" कसा तो चळला....
तत्वाच्या त्या पोकळ गप्पा
अन नैतिकतेचे बंडल पाढे
घोकत बसला दिवसाढवळ्या
वेडा तो "दिवस " आंधळा..
दिवसाढवळ्या कोण जाणे
"दिवस" कसा तो चळला....
दंभाची ती छाती टीचभर
मिरवीत बसला दिवस तो येडा
विकारांची ढेकूणदाढी...
उगाच कुरवाळत मग बसला..
दिवसाढवळ्या कोण जाणे
"दिवस" कसा तो चळला
रात्र कोवळी नाजूक सुंदर..
नखऱयांचे पैंजण छन छन
सूर्य पोहचता पैलतटावर
दिवस कासावीस झाला
दिवसाढवळ्या कोण जाणे
"दिवस" कसा तो चळला
वस्त्र फेडूनी मग दिवसाचे
नखरे करुनी रात्र ती गेली
अन तत्वाची करून पिपाणी
दिवस वाजवे भल्या सकाळी
सूर्य बिचारा विचार करतो..
दिवसाढवळ्या कोण जाणे
लेक माझा कसा चळला..
दिवसाढवळ्या कोण जाणे
"दिवस" कसा तो चळला....
-प्रशांत शशिकांत शेलटकर
8600583846/14/10/18
No comments:
Post a Comment