हवेहवेसे जे वाटले कधी
ते आज वाटते नकोसे...
सूर्य तर नकोच आहे..
नकोच त्याचे कवडसे...
अख्खी जिंदगी बरबाद झाली
ती कधी समजलीच नाही...
काळोखाच्या दारावर साली
एकही पणती लागली नाही...
कविता वांझोट्या शब्दांची
कधी अशी बिलगून राही
प्रतिभेची प्रसव वेदना
तिला कधी कळलीच नाही
माणसे बिलंदर नाटकी
कधी समजलीच नाही
माणसे छान छापलेली
कधी वाचताच आली नाही
वासनांचा जहरी विळखा
आता सहन होत नाही..
नैतिकतेचे अनावर ओझे
डोईवरून काही उतरत नाही..
प्रश्नांचे अनेक डंख..
आजवर सोसत गेलो
उत्तरांचे जालीम उतारे
जमतील तसे शोधत गेलो
आता उत्तरंच येतात अंगावर
आणि प्रश्नच वाटतात नकोसे
सूर्य तर नकोच आहे अन
नकोच त्याचे कवडसे....
-प्रशांत शेलटकर
8600583846
No comments:
Post a Comment