Ad

Saturday 24 February 2018

गंपू

राजकारण झालं गजकरण
अन सोशल मीडियाच गटार
टीव्ही समोर बसलो आम्ही सोलीत ताजी ताजी मटार..

फेकू म्हणू कुणाला अन
म्हणू कोणाला पपू...
राजकारणाचे धडे देती
गल्लोगल्लीतले गंपू...
अकलेस यांच्या नसे सुमार
टीव्ही समोर बसलो आम्ही सोलीत ताजी ताजी मटार..

किराण्याची यादी करतो
हाती घेऊन कॅलक्यूलेटर....
कसे असावे  बजेट देशाचे
पेपरात लेटरवर लेटर...
लेटरांनी तुमच्या जेटली बेजार
टीव्ही समोर बसलो आम्ही सोलीत ताजी ताजी मटार..

शेतमालाला भाव हवा अन
कांदाही आम्हाला स्वस्त हवा
शिवाजी पाहिजेच आम्हाला
पण तो शेजारी जन्मायला हवा
"गांधीं" घेऊन  करु भ्रष्टाचार
टीव्ही समोर बसलो आम्ही सोलीत ताजी ताजी मटार..

डोळे वटारून मग ती विचारे
अजून कशा शिल्लक शेंगा
म्हणे गंपू मोदींनी बघ कसा
दाखवला पाकड्याना ठेंगा
तीच्या समोर झाला गंपू गार
टीव्ही समोर बसलो आम्ही सोलीत ताजी ताजी मटार..

-प्रशांत शेलटकर ©

प्रेम ही देण्याची गोष्ट....

प्रेम करावे राधेसारखे...
बासरीच्या सुरावर
प्रेम करावे मीरेसारखे
विषाच्या प्याल्यावर...
कारण प्रेम ही ,
देण्याचीच गोष्ट आहे...
फक्त देण्याचीच गोष्ट आहे..

प्रेम करावे तिच्यावर
तिचे नसले जरी ...
प्रेम करावे त्याच्यावर
त्याचे नसले तरी...
कारण प्रेम ही ,
देण्याचीच गोष्ट आहे...
फक्त देण्याचीच गोष्ट आहे..

प्रेमात कधी अट नसते
अन प्रेम म्हणजे नसतो करार
प्रेमात असतो एकमेकांना
फक्त एकमेकांचाच आधार...
कारण प्रेम ही ,
देण्याचीच गोष्ट आहे...
फक्त देण्याचीच गोष्ट आहे..

प्रेम करावे कोणावरही...
फुलावर अन काट्यांवरही
अन खुशाल प्रेम करावे
विस्कटलेल्या नात्यांवरही..
कारण प्रेम ही ,
देण्याचीच गोष्ट आहे...
फक्त देण्याचीच गोष्ट आहे..

साजरे तर सगळेच करतात
पलीकडून आलेला होकार..
जिंदा दिल तेच असतात...
जे साजरा करतात नकार...
कारण प्रेम ही ,
देण्याचीच गोष्ट आहे...
फक्त देण्याचीच गोष्ट आहे..

तू माझी आहेस यापेक्षा
मी तुझा आहे...
हेच किती गोड आहे
बरसून शून्य होण्यातच
मेघाला धरणीची ओढ आहे
कारण प्रेम ही ,
देण्याचीच गोष्ट आहे...
फक्त देण्याचीच गोष्ट आहे..

-प्रशांत शेलटकर ©

Thursday 22 February 2018

स्माईल प्लीज..यार

स्माईल प्लीज

वैशाख वणव्यात आणि अवसेच्या अंधारात
जेव्हा माझा मीच हरवून जातो ...
तेव्हा माझ्यातलाच  "तो " मला म्हणतो
स्माईल प्लीज यार स्माईल ...

वितभर पोटासाठी वणवण  भटकतो
जन्मजात प्रतिष्ठेसाठी कणकण झिजतो ...
स्वप्नांच्या दफन भूमीत जेव्हा मी मूकपणे रडतो ...
तेव्हा माझ्यातलाच  "तो " मला म्हणतो
स्माईल प्लीज यार स्माईल ...

रस्त्यातील भिकारी थाळी घेऊन फिरतो ..
दमडी दमडी साठी टाचा घासत मारतो
पदव्यांची भेंडोळी माझी थाळी असते
बॉस ची आश्वासने माझी दमडी असते
आमच्यातील साम्य जेव्हा मला रिकामी करते
तेव्हा माझ्यातलाच  "तो " मला म्हणतो
स्माईल प्लीज यार स्माईल ...

निष्पर्ण झाडावर हिरवं हिरवं पानूल येत
गर्भार जाणीवेने ते मोहरून जात
पहिल्या वहिल्या सृजनाला ...
झाड जीवापाड जपत ...
बर्फाळ शिशिराने ...पाहिलं पण गळून जात
वास्तवाच्या भयाण जाणीवेने ..
पहिल प्रेम जाळून जात
तेव्हा माझ्यातलाच  "तो " मला म्हणतो
स्माईल प्लीज यार स्माईल ...
            ---  प्रशांत शेलटकर

Friday 16 February 2018

खर सांगू मित्रा आपण आपल हसायचं असतं

खर सांगू मित्रा आपण आपल हसायचं असतं....
डोळ्यातील पाणी आपणंच  पुसायचं असतं..

सभोवतालच्या निर्जीव गर्दीत …
कुणीतरी आपल्याला शोधीत असतं
कुणीतरी फक्त आपल्यासाठीच
दोन ज्योती  लावत  असतं....
डोळ्यातल्या त्या ज्योतींसाठी
मित्रा  आपण जगायचं असतं …
डोळ्यातील पाणी आपणंच  पुसायचं असतं..

आषाढ मेघ बघ …क्षणोक्षणी  रिता होत असतो ।
पण धरणी वरच्या हिरवाईचा  तोच एक पिता असतो ।
मित्रा आपणही असंच आषाढ सारख बरसायचे असतं...
डोळ्यातील पाणी आपणंच  पुसायचं असतं..

बागेतल्या कोपऱ्यात तो अन ती बिलगून असतात …
स्वप्नांच्या धाग्यांनी भविष्य काळ विणत असतात...
अशा वेळी मित्रा त्यांना अगदी एकट सोडायचं असत
डोळ्यातील पाणी आपणंच  पुसायचं असतं..

खर सांगू मित्रा आपण आपल हसायचं असतं....
डोळ्यातील पाणी आपणंच  पुसायचं असतं..

                                                --प्रशांत शेलटकर

Monday 12 February 2018

डोळे बेंइमान होतील म्हणून

डोळे बेंइमान होतील म्हणून

क्षणभर तू नजर चोरलीस
अश्रू  बंड करतील म्हणून
अन मी ही हसलो उगाचच
डोळे बेंइमान होतील म्हणून...

कधीतरी अन कुठेतरी...
नजरा आपल्या  मिळाल्या...
हृदयातल्या सतारीच्या तारा
अगदी अलगद छेडून गेल्या...
तू म्हणालीस तेव्हा....
तू नाही जाणार ना मला सोडून
अन मी ही हसलो उगाचच
डोळे बेंइमान होतील म्हणून...

तू विचारायचीस जेवलास का?
न जेवताच पोट भरायचं...
तुझ्या वरचं प्रेम तेव्हा...
डोळे भरून वहायचं....
विचारायचीस तू गमतीने
काय करशील तू रे ?
जर तुला गेले मी सोडून..
अन मी ही हसायचो उगाचच
डोळे बेंइमान होतील म्हणून...

आज तुझी अनोळखी नजर
मला अस्वस्थ करते....
एक  अनामिक अदृश्य सूरी
काळीज कापून जाते...
पण एका सावध क्षणी मग
मीही बसतो सावरून.....
अन तुझी नजर टाळून
हसतो उगाचच.....
डोळे बेंइमान होतील म्हणून

© प्रशांत शेलटकर ©

Tuesday 6 February 2018

पुरुष

प्रत्येक पुरुषास समर्पित....

पुरुष

पुरुष...
भांडला तर रानटी आहे
गप्प बसला तर बिचारा आहे

पुरुष...
त्याला बिचारा म्हणणं पाप आहे...
बिनविषारी असला तरी तो शेवटी सापच आहे...

पुरुष....
कधी तो बायकोचा बैल आहे
कधी..
आईच्या पदराखालचं बाळ आहे...

पुरुष...
रडला तर बायल्या आहे...
नाही रडला तर दगड आहे

पुरुष...
कधी एटीम च मशीन आहे..
पैसा असला तरच हसीन आहे

पुरुष...
वाजला तर दादा बार आहे
नायतर लवंगीची माळआहे...

पुरुष....
साधा असला तर दादा आहे
स्मार्ट असला तर दादला आहे

पुरुष...
देतोय तोपर्यन्त देव आहे...
रिकामा झाला की दानव आहे

पुरुष...
जवानीत वाघाची छाती आहे
म्हातारपणी फक्त माती आहे

पुरुष...
असाही आहे तसाही आहे
पण कसाही असला तरी...
तो सगळ्याचा "बाप "आहे

-प्रशांत शेलटकर ©

स्क्रिप्टेड लाईफ...

स्क्रिप्टेड लाईफ...     कधी निवांत क्षणी मागे वळून पाहिलं तर कळतं.. की काही माणसं आपल्या आयुष्यात का आली आणि का निघून गेली याची काही टोटल ला...