कलेवर

कलेवर..

वाट चूकली आणि थकली

प्रवास अर्धा झाला

तरी कळेना कुठे चाललो

गाव कोणता आला ?

आता कुठली स्वप्ने आणि

कुठल्या आता प्रेरणा

चालता चालता मोडून पडला

ओझ्यासकट थकला कणा..

तू लढ म्हणणारे गुरुजी

केव्हाच मागे गेले..

पाठीवरचे हात प्रेमळ

आता नाही उरले..

निरर्थकाकडून निरर्थकाकडे

प्रवास निरर्थक चालला

रण तुडवत आणि रक्ताळत

एक मुसफिर चालला

जगण्याचे फक्त श्वास लांबले

 उरली जिंदगी बिनकामाची

आता ना कुठले ध्यास उरले

वात विझत आली दिव्याची

गर्दीतल्या एकटेपणाची

भीतीच दाटून येते अनावर

भेटतील का फक्त चौघेजण

उचलून नेण्या माझे कलेवर

@ प्रशांत