निःशब्द

शब्द टाकून मागे
मी कधीचा पुढे आलो
तू थांबलीस शब्दांशी
मी कधीचा अबोल झालो..

तू बोलतेस माझ्याशी
मी वाचतो तुला ग..
शब्दांशी अडतेस तू..
निःशब्द मी होतो ग

मौनातच लपले माझ्या
गुज मम अंतरीचे...
एक हळवे हृदय गाते
गीत अबोल प्रीतीचे

अस्तित्व तुझे जपलेले
तेच सुखद आहे...
आहेसच तू भोवती
जरी देशांतरी तू आहे

मिळवावे काही तरी
आस कसली नाही...
उजळावी एक पणती
आस चांदण्याची नाही

-प्रशांत शेलटकर
8600583846