योजतो एक मानव
घडते भलतेच काही
थांग त्या नियंत्याचा
मुळीच लागत नाही
जे ठरवतो हौसेने
मन खुशीत हसते
अरे वेड्या तेव्हा
नियती मिशीत हसते
संकल्प जिथे करावे
तिथेच विकल्प जन्मतो
कार्य आरंभिचा आनंद
अगदीच स्वल्प ठरतो
किती करशील वल्गना
किती खाशील मनात मांडे
अति स्वप्नात राहतोस रे
मग पदरात पडती धोंडे
कर फक्त कर्म वेड्या
फलाशा सोडून दे झडकरी
तू फळातच का गुंततो
पदोपदी गीता सांगे जरी
-प्रशांत शेलटकर
No comments:
Post a Comment