जगून घे

जगून घे...

संपले किती उरले किती

हिशेब आता सोडून दे

आला क्षण गेला क्षण

 क्षण प्रत्येक जगुन घे...

धडधडते काळीज जोवरी

काळजात कुणी ठेऊन घे

पंखात आहे बळ जोवरी

तोवरी  उंच उडून घे...

 

दर्द दिल मे जोवरी 

गझल तोवरी गाऊन घे

लागतो सूर जोवरी

मस्तपैकी गाऊन घे

चालतात पाय जोवरी

तोवरी असा भटकून घे

कधी वेड्यागत उलटा फांदीला 

मस्तपैकी लटकून घे

नजरेत इष्क जोवरी

तोवरी नजरबंदी करून घे

जोडी आहे जोवरी

तोवरी जुगलबंदी करून घे

प्यास ओठी जोवरी

ओठ कुणाचे पिऊन घे

ओढ आहे जोवरी तिची

मिठीत तिला ओढून घे

दस्तक न जोवरी मृत्यूची

मेलो नाही हे समजून घे...

मस्तक जोवरी धडावरी

मान उंचावून जगून  घे..

-प्रशांत शशिकांत शेलटकर

8600583848