आरसा...
आजकाल ...
आरशासमोर उभं राहणं ,
नकोसं झालंय...
आपलं भलतंच खरं रूप बघून
जगणंच नकोसं झालंय...
सवय नाही ना आजकाल
स्वतःलाच स्वतःकडे पहायची
मुखवट्याच्या अलीकडचा मी
हिमतीने पहायची....
म्हणूनच आजकाल ...
आरशासमोर उभं राहणं ,
नकोसं झालंय,
आपलं भलतंच खरं रूप बघून
जगणंच नकोसं झालंय...
तू किती छान ,तू किती सुंदर...
तुझ्यासारखा तूच कलंदर
आरसा असं काही ...
म्हणतच नाही, अन्..
चेहरा माझा दाखवताना
दया माया दाखवत नाही..
म्हणूनच आजकाल ...
आरशासमोर उभं राहणं ,
नकोसं झालंय...
आपलं भलतंच खरं रूप बघून
जगणंच नकोसं झालंय...
परवा आरशाला,
चक्क request केली..
म्हणालो जरा बरी...
छबी दाखव माझी...
सुखी समाधानी अन आनंदी
तुसडेपणाने एवढेच म्हणाला
खोटेपणा करायला ..
मी काही डीपी नाही
माझी मैत्री इतकी सोपी नाही
म्हणूनच आजकाल ...
आरशासमोर उभं राहणं ,
नकोसं झालंय...
आपलं भलतंच खरं रूप बघून
जगणंच नकोसं झालंय...
म्हणूनच मी आजकाल
आरशाकडे फिरकत नाही
खोटा डीपी असला तरी
माझी काही हरकत नाही
नाइस,ऑसम, आणि क्युट
आरसा असं काही म्हणतच नाही...म्हणूनच...
आणि म्हणूनच आजकाल ...
आरशासमोर उभं राहणं ,
नकोसं झालंय...
आपलं भलतंच खरं रूप बघून
जगणंच नकोसं झालंय...
-प्रशांत शशिकांत शेलटकर
गोळप, रत्नागिरी
8600583846
No comments:
Post a Comment